Onder redactie van Ton Veldt
Stukje van Nico van Middelaar ( namens de verkeersregelaars )
In 2015 werd ik benaderd door de Stichting Tandem Tocht Keistad met de vraag of onze club; VRC ( Verkeers Regelaar Commissie) uit Hoogland, de helpende hand kon toesteken. Al snel bleek dat er binnen de Stichting, behoefte was aan een stukje expertise. Met name; hoe je verkeerstechnisch zo’n tocht het beste kan begeleiden. Voor ons een flinke uitdaging want met een Tandemtocht hadden wij geen enkele ervaring. Maar dat moest geen probleem zijn, toch….? Dat pakte toch een beetje anders uit dan we vooraf konden bedenken. Om maar eens een zeer uitdagende aspect te noemen:
De Tandemtocht is 40 à 45 kilometer lang, dat is geen enkel probleem dat stond vast. Maar….
Alle deelnemers (en hun voorrijders) fietsen niet allemaal in het zelfde tempo. Het ene koppel fietst nu eenmaal sneller dan het andere. Maar ook op de rustpunten blijft de één wat langer vertoeven dan de ander en ga zo maar door. Daardoor rekt het fietspeloton zich uit tot een lengte van soms wel 4 kilometer of langer! Stel je eens voor: Er zijn 6 zeer ervaren teams die de deelnemers begeleiden bij het oversteken van vaak drukke wegen en onoverzichtelijke kruispunten. Meestal hebben we met ongeveer 15 van dergelijke situaties te maken. Het is dus tijdens de tocht af en toe een mooie uitdaging om alle “oversteekposten” op tijd te kunnen bemannen. Een goed team dat ook nog eens kan improviseren is hierbij onontbeerlijk. Uiteraard is het belangrijkste aspect de veiligheidvan het parcours voor iedereen. Dat geldt natuurlijk voor alle Tandemgangers, maar evenzo voor al onze vrijwilligers. Daarom gaan wij in wisselende samenstelling met enige regelmaat de route controleren. Bijvoorbeeld om te zien of er onverwachts ergens werkwerkzaamheden of omleidingen opduiken. Of dat er andere verrassingen mogelijk ons pad kruisen. Ook onderzoeken wij bij winkelcentra, of er zaterdags rond de tijd dat onze de deelnemers daar in de buurt zijn, of er (veel) extra drukte te verwachten is. Is het bijvoorbeeld nodig om een kleine omleiding in te voegen zodat wij en het winkelende publiek, geen hinder van elkaar hebben. En ook hier staat de veiligheid weer voorop. Het laatste rondje maken wij een paar dagen voor aanvang van de tocht. Want je kunt nooit weten……….
Op de dag zelf zorgen wij als VRC voor het verkeer op de route en alles wat daar verder bij komt kijken. We houden contact met elkaar maar ook met de organisatie.
Nou, dit was mijn verhaaltje voor wat betreft het onderdeel Verkeer. Als iedereen weer binnen is op het eindpunt, proosten we op de voorbije dag maar ook alvast op de volgende tocht. Het is heel erg leuk om mee te kunnen helpen aan dit jaarlijks evenement, en nog leuker is dat iedereen bij het afscheid zegt..…graag tot volgend jaar!
Dit verhaaltje zou ik nooit kunnen vertellen zonder het geweldige Team van onze VRC. Daarom hecht ik er veel waarde aan om het gehele team te bedanken voor hun inzet. Een paar namen wil ik bij wijze van uitzondering graag even noemen dat zijn:
Wim van de Linden en Evert van den Enden : Onze coördinatoren voor het verkeer. Mark Leeman: Voor de onvermijdelijke administratieve beslommeringen
Met hartelijk groet,
Nico van Middelaar
P.S. Er is geen enkele twijfel; bij het aanstaande 5 jarige lustrum zijn we weer graag van de partij.
Interview met Henrie van Weeghel (deelnemer tandemtocht 2019 )
Onlangs was ik te gast bij Henrie van Weeghel. Hij wilde wel iets vertellen over zijn ervaringen met de Tandemtocht.. Maar allereerst iets over Henrie zelf In zijn smaakvolle en warm ingerichte woning werd ik hartelijk ontvangen. Een vitrine vol met prachtige Formule 1 racewagens trok direct mijn aandacht. Henrie is al geruime tijd een grote fan van de formule 1 en dat is door het meedoen van Max Verstappen extra leuk geworden. Enkele van zijn andere hobby’s zijn lezen-zwemmen-muziek en natuurlijk… fietsen! Dat fietsen doet hij met flinke regelmaat samen met zijn vader Gerrit van Weeghel op de tandem. Per jaar peddelen zij meer dan 1000 km door het Hollandse land! Lezen doet Henrie ook graag. Met de E-reader en het groot lettertype gaat dat prima. Maar als hij vertelt over zijn passie voor muziek val ik zowat van mijn stoel. Deze vrolijke bescheiden 40 jarige man houdt van Hardrock en is helemaal gek van: Metallica en Iron Maiden. In het dagelijkse leven werkt Henrie bij de Diabetischvereniging Nederland op de afdeling klanten service en dat geeft hem veel voldoening. Het is zo gezellig dat we haast vergeten waarvoor ik ook alweer gekomen was. De Tandemtocht dat is waar ook! Henrie heeft al vaak mee getandemd; eerst een elftal jaren met de oude tocht en inmiddels al weer vier jaar bij de nieuwe club. Dat zijn er dus al vijftien! Hij vindt het erg leuk dat de (puzzel) opdrachten nu gedaan worden op de pauze locaties. Daardoor doe je daar ook eerder mee en heb je beter contact met mensen om je heen. Ook leuk is dat hij tijdens de pauzes (oude) bekenden ontmoet. Henrie geniet van de sfeer tijdens de tocht. Vooral de opdracht, ruiken aan hout vond hij bijzonder en ook moeilijk. Van de vier houtsoorten had hij er drie mis vertelde hij lachend. Tijdens nota bene de eerste tocht die Henrie meedeed brak een pen van één van de zadels af. Je snapt wel dat je dan niet meer zo lekker kan fietsen toch? Dat gebeurde in Den Dolder. O wat een toeval! Vlak bij een fietsenmaker. Deze ambachtsman repareerde de boel in no-time. Daar waren de pedalisten natuurlijk heel erg blij mee. De fietsenmaker wilde daar geen cent voor hebben. Dat voelde niet goed en na enig aandringen zei hij: Nou ok dan, geef me maar één Euro. Zo zie je maar dat pech en geluk soms dicht bij elkaar liggen. Henrie kijkt nu al uit naar de komende jubileum tocht.
Het was een leuk gesprek en met een vrolijke zwaai namen we afscheid.
Henrie van Weeghel