Nieuwsbrief februari 2022

In deze nieuwsbrief willen we je allereerst op de hoogte stellen van de laatste ontwikkelingen rondom corona.

En daarnaast geven wij het woord aan één van onze meest trouwe sponsoren, namelijk Jantine van de Watering, directeur van de Landelijke Stichting voor Blinden en Slechtzienden (LSBS). Deze stichting steunt ons elk jaar met een substantieel bedrag, waardoor de tocht ook daadwerkelijk plaats kan vinden.

En we ronden deze nieuwsbrief af met een interview met Leon Turpijn. Een bijzondere man die, naast vele andere bezigheden, de afgelopen jaren bestuurslid was, onlangs is afgetreden, maar nog wel steeds verschillende hand- en spandiensten voor ons uitvoert.

Laatste ontwikkelingen corona

Gelukkig gaat het nu eindelijk de goede kant uit en ziet het er naar uit dat steeds minder maatregelen behoeven te worden genomen om het “oude” maatschappelijke verkeer weer plaats te laten vinden. Het was een domper dat de geplande tocht voor 4 september in het afgelopen jaar toch niet door kon gaan. Maar we gaan er van uit dat de tocht op 28 Mei nu echt wel door kan gaan. Een definitief besluit over het al dan niet doorgaan van de tocht zullen we uiterlijk medio april nemen.

Afhankelijk van het landelijk beleid zullen we ook tijdig aangeven welke maatregelen getroffen zullen worden en welke eisen zullen worden gesteld (corona vaccinatie bewijs?).

Momenteel beginnen de aanmeldingen voor de tandemtocht van 28 Mei aardig binnen te lopen. Ook met het oog op de te nemen maatregelen willen wij niet meer dan 80 deelnemers toelaten. Dus, wanneer je je nog niet hebt ingeschreven, doe het dan snel, want nu kan het nog.

De Landelijke Stichting voor Blinden en Slechtzienden (LSBS)

Interview met Jantine van de Watering van de LSBS

De LSBS is opgericht in 1864 en één van de oudste fondsen die zich inzetten voor mensen met een visuele beperking. De LSBS steunt de tandemtocht in Amersfoort  al zeker zo’n twintig jaar, waarvan de laatste 5 jaar de steun ging naar de stichting TandemTocht Keistad. Waarom? Jantine vertelt dat onze tandemtocht helemaal binnen de doelstelling van de LSBS past. De tocht draagt immers bij aan ‘de integratie en het welzijn van mensen met een ernstige visuele beperking’. Wat losser gezegd: De tocht zorgt ervoor dat mensen met en zonder visuele beperking met elkaar iets bereiken dat goed voelt en ondertussen met elkaar genieten en positieve energie opdoen. Zodat we daarna er weer tegenaan kunnen gaan met elkaar. Wat prachtig, merk ik op, dat is ook precies een veel voorkomende reden waarom velen van ons zich inzetten voor de tocht.

Hoe komt de LSBS aan het geld om de tocht te sponsoren? De LSBS is een goed doel dat ervoor gekozen heeft om niet actief donateurs te werven. Maar, desondanks zijn er geregeld mensen die de LSBS opnemen in hun testament. De LSBS is een ANBI en heeft de toetsing van de vereniging van Fondsen in Nederland goed doorstaan.

Maar, er is nog een inkomsten bron. De LSBS komt voort uit de blindenwerkplaats van de stad Utrecht, waarin tot begin jaren 60 van de vorige eeuw mensen werkten. Ze maakten er bijvoorbeeld borstels, mattenkloppers en stoelen. Toen de werkplaats dicht ging is de verkoopopbrengst van het pand vrijgekomen. Van de opbrengst daarvan kunnen ook mooie dingen gedaan worden.

Wat doen jullie nog meer? Samen met andere blindenfondsen ondersteunen we het oogheelkundig wetenschappelijk onderzoek via UitZicht (zie https://uitzicht.nl/).

Uiteindelijk willen we eraan bijdragen dat zoveel mogelijk mensen kunnen zien. Er wordt in Nederland heel veel en internationaal goed aangeschreven onderzoek gedaan. Daar mogen we echt trots op zijn met elkaar.

En dan natuurlijk is het voor de lezers van deze Nieuwsbrief interessant om te weten dat de LSBS open staat voor aanvragen van particuliere mensen die ernstig slechtziend of blind zijn. Dat kan je zelf online via de website doen, maar het is ook mogelijk dat een hulpverlener van bijvoorbeeld Koninklijke Visio, Bartiméus, de Robert Coppes Stichting, Kentalis, GGMD of MEE dat voor je doet. Op de website, https://lsbs.nl/voor-wie, kan je lezen wat de criteria zijn en wat je zoal kunt aanvragen. En als je daarna vragen hebt of even wil overleggen kan je bellen

Interview met Leon Turpijn

Leon Turpijn is een actieve man die zich op vele fronten de afgelopen jaren voor onze tandemtocht heeft ingezet.

Hij is de man die ervoor zorgde dat de website werd onderhouden en elke keer de meest actuele informatie bevatte. Hij zorgde er ook voor dat het activiteitenplan elke keer actueel was, zodat iedereen een goed overzicht had over de in die periode uit te voeren activiteiten. Ook was Leon vaak betrokken bij het maken van de opdrachten. Hij herinnert zich nog goed de opdracht van de vogelgeluiden die hij eerst testte binnen het eigen bestuur, waarbij bleek dat de meeste bestuursleden er weinig van bakten!

Ook maakte Leon op de dag van de tocht zelf de afgelopen drie tochten zelf vele foto’s en video’s die nog steeds te bewonderen zijn op onze website.

Een laatste belangrijke activiteit van hem is het regelen van de prijzen die werden uitgereikt aan degenen die de opdrachten het best hadden uitgevoerd. In eerste instantie kocht Leon toen op marktplaats miniatuur tandems die werden uitgereikt. Maar toen dat niet meer mogelijk was, of te prijzig werd, heeft hij die miniatuur tandems gewoon zelf vervaardigd met als resultaat een minstens zo mooi exemplaar. Eén van de resultaten daarvan zie je hiernaast op de foto.

Uit al deze taken blijkt wel dat hij van vele markten thuis is.

Hij is geboren op Borneo in Indonesië in het plaatsje Balikpapan. Zijn voorouders kwamen uit vele verschillende landen, waaronder Frankrijk, Italië, Nederland en Indonesië. Hij noemt zichtzelf een Europeaan met Indonesische bloed. Ten gevolge van de onafhankelijkheidsstrijd op Indonesië moest hij met zijn ouders in 1953 naar Nederland. Daarna is hij  in 1955 met zijn ouders die uitgezonden werden naar voormalig Nederlands Nieuw Guinea gegaan waar hij tot 1962 heeft gewoond. De huidige discussie over de verontschuldigingen die onze koning heeft aangeboden aan Indonesië voor de begane misdaden volgt hij met bijzonder veel interesse. Temeer omdat hij de wreedheden van de Nederlanders en de Indonesiërs van beide zijden heeft meegemaakt. Zijn ouders hebben bijvoorbeeld eerst in jappenkampen en daarna bij de Indonesiërs in kampen gezeten.

Reizen en vreemde landen verkennen, daar hield Leon van. Vandaar dat hij na zijn  opleiding Landmeetkunde aan de HTS te Utrecht direct voor DHV in vele landen heeft gewerkt waaronder Irak, en Burundi. Tussendoor was hij dan vaak in Nederland om weer wat bij te leren en je voor te bereiden op de volgende reis.  En tijdens zo een tussenstop in Nederland leerde hij zijn huidige vrouw kennen die gelukkig ook van reizen hield en met hem mee ging naar weer een aantal landen. In Mozambique waar hij met zijn gezin 4 jaar verbleef is zijn zoon toen opgegroeid.

Vanwege de school voor hun zoon is Leon vanaf 1992 definitief in Nederland gaan wonen en in 2012 met pensioen gegaan.

Maar dat betekende geen rust. Integendeel, door zijn vele hobby’s en interesses kwamen er alleen maar taken en uitdagingen bij. Zo voert hij voor de Stichting Zonnebloem activiteiten uit, is actief voor Stichting De Boog (een stichting die zich inzet voor mensen met een niet aangeboren hersenafwijking) en is hij ook creatief actief. Hij houdt bijvoorbeeld van beeldhouwen, schilderen en het maken van video’s en hij zorgt ervoor dat die video’s resulteren in mooie filmpjes.

Afbeelding met muur, persoon, binnen, rood

Automatisch gegenereerde beschrijvingZijn beeldhouwwerken trekken steeds meer de aandacht. Onlangs heeft hij zich, op verzoek van een aantal kunstenaars,  ook aangesloten bij een kunstenaarscollectief, waar hij veel leert van de vele professionals die daar ook bij aangesloten zijn.  “Toch mooi”, zegt hij, “dat je op je 72ste nog kunt starten met een tweede carrière”.  Zo heeft hij onlangs geëxposeerd in de tentoonstellingsruimte Amicitia in Amersfoort en zal zijn werk binnenkort ook op verschillende plekken (onder meer in augustus in de St Joriskerk) te bewonderen zijn. Trots is hij op het door hem gemaakte beeldhouwwerk uit één stuk albast steen waarin de profielen van het gezicht van zijn zoon op 4, 12 en 21 jarige leeftijd te zien is. Hiernaast zie je daarvan een afbeelding, inclusief de trotse vader.

In 2024 vindt de tocht plaats op zaterdag 25 mei.

Via deze knop kan je je hiervoor aanmelden.